44022 Evo XL Machine – recenzje QQS’a (modele alternatywne)

Co tu dużo mówić …
Zestaw 44022 kupiłem w czerwcu, z myślą o napisaniu stosownej recenzji. Niestety życie lubi płatać figle i recenzji jak nie było, tak dalej nie ma …

Ponieważ napisanie recenzji zajmuje mi dużo czasu, postanowiłem zrobić coś zupełnie innego. Ot, pobudować dla przyjemności. Otworzyłem więc torbę z klockami, wysypałem je, pooglądałem reklamy z instrukcji, by następnie ją odłożyć i przejść do działania – budowy modelu alternatywnego własnego pomysłu …

 

Panie i Panowie, oto przed Wami – RAPTOR Mk.I.!

Brickshelf | DeviantART | Flickr

Raptor jest dość klasycznym mechem, złożonym z nóg, kabiny i rakiet – do szczęścia nic więcej nie potrzeba (no może za wyjątkiem przeciwnika, na którym można by poćwiczyć owy sprzęt). Nie wzorowałem się na żadnym konkretnym modelu, ot dałem się ponieść fantazji … ok, może troszkę bazowałem na robotach z gry Earthsiege 2, ale na swoją obronę dodam, że były one bardzo kwadratowe, natomiast części występujące w zestawie umożliwiają uzyskanie nieco bardziej zaokrąglonej bryły. 90% klocków (a może nawet i więcej) pochodzi tylko i wyłącznie z zestawu 44022; ponieważ jednak główny model nie posiadał „długich kości”, musiałem zainterweniować i dostarczyć je ze swojej kolekcji (chodzi mi dokładniej o mocowanie nóg; oczywiście są to pospolite elementy i nikt, kto ma choć kilka robotów z HF nie powinien mieć problemu z ich znalezieniem). Podobnie rzecz ma się ze stopami – chciałem uzyskać w miarę przyzwoity efekt, dlatego musiałem zakryć chociaż częściowo kulki, wchodzące w skład małych torsików tworzących stopy robota.

Model posiada kilka punktów artykulacji – ruchome są nogi, stopy, jak również łączenia nóg z kabiną. Istnieje możliwość obrotu kabiny o 360 stopni dzięki kołom zębatym, dodanym do zestawu. Do tego jest jeszcze możliwość ruchu do przodu i tyłu kabiny (ale w dość ograniczonym zakresie; odpowiada za to element łączący zębatkę z nogami). Mało? Rakietnicami również można poruszyć. Możliwe jest wreszcie otworzenie kabiny (umożliwia to szyba, jak również ruchome części opancerzenia) i wsadzenie weń pilota (zmieści się zarówno zwykły minifig – wraz ze swoim uzbrojeniem – jak również ludzik z nowych HF-ów, który jest troszkę większy).

Być może kogoś zainteresuje wygląd kabiny od środka:

szału nie ma, no ale nie ma co się oszukiwać, wszak w zestawie nie ma zbyt wielu systemowych części. Gdyby nie to, na pewno znalazłby się w środku jakiś fotel/aparatura etc., nadająca modelowi więcej realizmu. Ważne, że w środku, po zamknięciu opancerzenia i szyby jest dużo miejsca, dzięki czemu pilot może przebywać tu wraz ze swoim ekwipunkiem. Początkowo chciałem wykorzystać ten nowy fotel, dostępny obecnie w każdym robocie z HF-ów, ale jakoś nie potrafiłem sobie z nim poradzić, dlatego zdecydowałem się na bardziej „klasyczne” rozwiązanie – w zestawie otrzymujemy aż 3 małe torsy, trzeba z tego skorzystać!

 

Jak widać model jest dużo większy od minifiga:

 

 

W wyniku kilku eksperymentów udało mi się uzyskać bardzo prostą, ale całkiem przekonującą transformację. Jest to przejście robota w tryb pojazdu latającego:

DeviantART | Flickr

 

Sama transformacja ograniczenia się do przekręcenia kabiny o 180 stopni i odpowiedniego ustawienia nóg. Stopy formują coś na kształt ogona maszyny.

 

A teraz taka ciekawostka na zakończenie – po zbudowaniu mojej wersji alternatywnej pozostało sporo niewykorzystanych klocków:

głównie są to zapełniacze, typu przezroczysty pojemnik na robactwo, żółte elementy pancerza czy jakieś pojedyncze, niewykorzystane łączniki. Ciężko będzie zbudować z tego sensownego MOCa, łatwiej chyba wykorzystać w modelu już istniejącym.